Ik wandel op een pad, voorzichtig want mijn naaldhakjes zakken soms weg tussen de steentjes. Maar ik richt mijn blik omhoog, in de hoop dat mijn voeten stevig op de steentjes blijven. Want wat is het hier mooi, de zon schijnt en ik hoor de vogels luidkeels roepen. Nestjes worden gemaakt, er wordt gelonkt door de natuur om nieuw leven te maken. Ik zie dat knopjes proberen uit te komen aan takken die mij nog wat kalig aankijken.
Het is warm, de eerste lentedag strooit ruimschoots haar warme stralen over dit stukje Nederland. Ik ruik de lente, een geur die niet uit te leggen is, maar wel heel ruikbaar. Het maakt mij blij, de lente laat zien dat het leven steeds weer hoopvol verder gaat. Wat somber en leeg was, wordt weer vol met bloesems en prachtige kleuren schieten uit de grond.
In de verte hoor ik stemmen, hoge stemmetjes van kinderen die door het bos rennen. Gelach van mensen die samen de warme lente zon omarmen. De deuren van huizen gaan open en mensen zijn blij dat ze weer naar buiten kunnen.
Ik doe even mijn ogen dicht en snuif die heerlijke lucht nog eenmaal op. Dan loop ik weer verder en bereik mijn doel.
Met mijn hand op de deurknop worstel ik even met tegenstrijdige gevoelens. Straks komen hier mensen binnen om afscheid te nemen van iemand waar ze veel van hebben gehouden. Dat leven is hier op deze wereld beëindigd, er is verdriet en dat gevoel wat mij buiten zo trof wil zich verdringen.
Terwijl ik nog alleen in de grote aula sta en de stilte in me laat dalen en ik rondkijk weet ik wat zich hier straks zal afspelen. Muziek, woorden gevuld van verdriet, soms met een lach omdat de herinnering mooi is. Toch ondanks het grote verdriet en gemis klinkt er altijd weer hoop. De mensen houden zich vast aan wat zij geloven en vinden kracht om door te gaan.
Weer buiten herinner ik me aan de afgelopen weken…het was Pasen, voor mij betekent dit nieuw leven. Ik zie het hier gebeuren om me heen, ik weet dat het niet ophoud.
Ik loop het pad weer af, de mensen tegemoet die ondanks de dood toch het leven gaan vieren. Want ook al is er de winter, het wordt altijd weer lente.